Skip to content Skip to footer

De eerste urn – Voor kleine Jonah

In die tijd lag mijn focus nog vooral op het maken van handbeelden. Maar toen kwam dat ene verzoek, dat alles veranderde. Een urn voor een klein jongetje, Jonah.

Zijn ouders wilden een hart, gedragen in handen. Een beeld van liefde en koestering, een veilige plek voor hun zoon.
Het voelde spannend en intens om dit te mogen maken. Zo dichtbij mogen komen op een moment van rauw verdriet – dat is geen vanzelfsprekendheid. Ik wist dat elk detail belangrijk was. Niet alleen hoe het eruit zou zien, maar ook wat voor gevoel het zou geven. De zachtheid van de handen, de geborgenheid van het hart ertussen.
Terwijl ik eraan werkte, besefte ik dat dit niet zomaar een opdracht was. Dit was een nieuwe weg, een diepere laag in mijn werk. Hier, in deze kwetsbare creatie werd het eerste zaadje geplant voor iets wat later de hart-urn zou worden. Een vorm waarin liefde en herinnering samenkomen.
Dit was de start van iets wat ik toen nog niet helemaal kon bevatten, maar waarvan ik nu weet dat het een wezenlijk deel van mijn werk is geworden.
De eerste urn die ik ooit maakte. Een eerste die ik nooit zal vergeten. (hieronder een hartje)

❤️

Zo is het idee van de Hart-Urn ontstaan!